Letnie wakacje, aktywny wypoczynek, spotkania z rówieśnikami-takie skojarzenia u większości ludzi w średnim wieku wywołuje hasło ”badminton”. Dlaczego budzi wspomnienia? Chociaż jego historia jest dość odległa, to właśnie w latach siedemdziesiątych XX wieku zaczął zdobywać największą popularność. Wtedy rozegrały się w Szwecji pierwsze Mistrzostwa świata w badmintonie. Jak zwykle na fali rosnącej popularności przybywało fanów tego sportu. Każdy mógł i chciał go uprawiać.
Dyscyplina ta została włączona do sportów olimpijskich w 1992 roku. Podobnie jak tenis ziemny, stołowy czy szermierka gra w badmintona wymaga od zawodników wyjątkowej sprawności fizycznej. Treningi wyrabiają w nich skoczność, zwinność, szybką reakcję. Konsekwentna praca wzmacnia cały organizm i układ mięśniowy, by bez narażania się na kontuzje mogli wykonywać na boisku często trudne ewolucje. W badmintona można grać solo lub w parze, wiec oczekuje się od zawodników również umiejętności dobrego współgrania z partnerem na boisku.
